سنبل در نزد ایرانیان بسیار حائز اهمیت است و در ایران مرسوم بوده است که در جشن نوروز بر روی سفره هفت سین سنبل نیز می گذارند. از این روز امروز به معرفی گیاه سنبل می پردازیم .
نام علمی Hyacinth : خانواده Asparagaceae :
سنبل گیاهی پیاز دار است، قطر پیاز آن به 7-3 سانتیمتر می‌رسد.
دارای برگ های باریک می باشد .
ساقه گل معمولا و به شکل میانگین به طول 35-20 سانتیمتر می‌رسد که البته در نمونه های مختلف این گیاه ساقه‌های کوتاه تر و یا بلند تر از نیز وجود دارند.
بر روی ساقه گل تعدادی گل که هم شکل و هم رنگ هستند وجود دارد.
به همین دلیل بسیاری از افراد تصور می‌کنند که گل این گیاه از یک گل واحد تشکیل شده است در حالیکه اینگونه نیست و مجموعه ای از گلها بر روی ساقه گل وجود دارند
هر مقدار تعداد گلها و فاصله آنها کمتر باشد، گیاه ظاهر زیباتری خواهد داشت.
هر گل 3.5-2 سانتیمتر طول دارد و در ارقام مختلف رنگ گلها قرمز، آبی، سفید، نارنجی، صورتی ، بنفش و زرد می‌باشد و عطری دلنشین را در فضا از خود منتشر می‌کنند. گلها از قسمت پایین به بالا بر روی شاخه گل شکوفا می‌شوند.
سنبل از گیاهانی است که بهار گل محسوب می‌شود. به بیان دیگر در فصل بهار یا نزدیک به آن گل می‌دهد.
بعد از سبز شدن و گلدهی پیاز سنبل، وجود محیطی با دمای متوسط موجب افزایش دوران رویشی آن و در نتیجه درشت تر شدن پیاز مادری درون خاک و رشد بهتر پیازهای کوچک (پیازهای دختری ) می‌شود که در نتیجه آن در سال آینده این پیازها می توانند گل درشت تری تولید کنند.
زمان کاشت
پیازهای سنبل را می‌توان در اواسط پاییز کاشت و در مکانی سرد قرار داد تا نیاز سرمایی آنان برطرف شود.
در اوایل اسفند گلدانهای محتوی پیازها را که نیاز سرمایی آنان تامین شده است به مکانی با دمای 15-10 درجه سانتی گراد منتقل می‌کنند تا رشد آغاز شود و با توجه به زمان مورد نیاز گلدهی می‌توان دما را افزایش داد تا رشد گلها و شکوفایی آنان تسریع شود و یا می‌توان مکان را سرد نگهداشت تا رشد آهسته صورت گیرد و یا حتی به تعویق بیافتد.
برای یادگیری نحوه کاشت و مراقبت سنبل و دیگر گیاهان شما می توانید از دوره های آموزشی آموزشگاه جوانه سبز استفاده نمایید.
